برای فرزندِ انوشهی موسیقی ایران
سلام بر 41 سالگی
البته به نظر میرسد که در کشور ما همواره یک ظلم ناخواسته به فرزندانِ هنرمندان بزرگ میشود و آنان همواره زیر سایهی نامِ پدرانشان قرار دارند؛ اما در این میان «همایون» توانسته به یک استقلالِ هنری دست پیدا کند و زیباییشناسی فردیاش را به جامعه تحمیل کند. البته انگار گریزی از این مساله نیست؛ برای خود من موسیقی ایرانی، متقارن با «محمدرضا شجریان» است، آوازخوانی که شاخهای بزرگ از درختِ باشکوه موسیقی ایران است و سروِ بلندِ آن. شجریان در موسیقی ایران، تنومند و زیبا و انوشهای پایدار است و به همین خاطر، هر پدیدهای که با او نسبت داشته باشد، برای من ماندگار و دلانگیز است؛ به خصوص همایون که صدایش شریف و نجیب و باشکوه است و هر بار که میخواند؛ نامِ پدر را پرآوازهتر میکند.
از همهی اینها گذشته، من همواره به شکل مادرزادی دنبال کسانی هستم که قاعدهی بازی را به هم میزنند و کارهای نو و آوانگارد انجام میدهند. همایون در این سالها نشان داده است که خوب بلد است، این کار را انجام دهد و در این میان اثر «آرایش غلیظ» با آهنگسازی «سهراب پورناظری» موجی را در موسیقی ایران به وجود آورد که من بسیار دوستش داشتم و به همین نسبت آهنگساز را تحسین میکنم و به یکان یکانِ کسانی که در آن اثر سهم داشتند، سلام میکنم.
منبع:
اختصاصي سایت موسيقي ما
برچسب : نویسنده : خنجی musicema بازدید : 183